چند تن از مهندسان مکانیک معروف که پیش از این می‌زیسته‌اند
کارل (فردریش) بنز (۱۸۴۴-۱۹۲۹): مخترع موتور های دیزلی و بنیان گذار موتور های احتراق داخلی ( هم دوره با دایملر و می باخ)و سازنده اولین خودروی تجاری ، مبدع پدال گاز در خودرو و سیستم جرقه زنی با استفاده از شمع و باتری، مخترع کلاچ و مکانیزم تعویض دنده ، کاربراتور و رادیاتور نیز از اختراعات اوست.
گوتلیب ویلهلم دایملر (۱۸۳۴-۱۹۰۰): مهندس و طراح صنعتی ،
به همراه می باخ مخترع اولین موتور سیکلت (دوچرخه موتور دار)و پیشرو در
گسترش موتور های احتراق داخلی، پدر بزرگ موتور های احتراق داخلی.
چستر کارل‌سون (۱۹۰۶-۱۹۶۸): دستگاه زیراکس از نو‌آوری‌های اوست.
ساموئل کولت (۱۸۱۴-۱۸۶۲): سازندهٔ اسلحهٔ کولت.
سویچیرو هوندا (۱۹۰۶-۱۹۹۱): بنیان‌گذار شرکت معروف هوندا.
آیزاک سینگر (سینجر) (۱۸۱۱-۱۸۷۵): سازندهٔ نخستین چرخ خیاطی خانگی.
آلفرد برنارد نوبل: پایه‌گذار اندیشهٔ جایزهٔ نوبل.
رودولف دیزل: سازندهٔ موتورهای معروف دیزل که با گازوئیل کار می‌کنند.
ویلیس کریر: مخترع تهویه مطبوع
دونالد کرن:در زمینه مبدلهای حرارتی خدمات ارزنده‌ای بر جای نهاد و مولف کتاب heat exchanger design نیز می‌باشد.
می
باخ ویلهلم(1846-1929):مهندس و طراح صنعتی، صاحب نشان میباخ، همکاری با
دایملر در ساخت موتور های احتراق داخلی و موتور های چهار زمانه،دارنده
دکترای افتخاری از دانشگاه اشتوتگارت، عضو افتخاری انجمن مهندسین آلمان.
نیکلاس
اتو(1832-1891):مهندس ومخترع اولین موتور احتراق داخلی با بازدهی مطلوب
،تعمیم دهنده مفهوم چهار زمانه به موتورهای احتراق داخلی.
جیمز وات: تکمیل کننده موتور بخار و پدر انقلاب صنعتی
